محمد بن احمد مقری بغدادی

---

محمد بن احمد مقری بغدادی (متوفای ۳۲۸ق)، معروف به ابن شنبوذ از قاریان بزرگ و مشهور و آگاه به قرائت‌های شاذّ در قرن چهارم هجری قمری در بغداد بود.

۱ - معرفی اجمالی

---

ابوالحسن، محمد بن احمد بن ایوب بن صلت بن شنبوذ، مقری بغدادی، از قاریان بزرگ و مشهور و تنها کسی بود که قرائت‌های شاذّ را می‌دانست و آنها را در محراب می‌خواند. این کارش مورد پسند قرار نگرفت و خبر قرائتش به محمد بن مقله وزیر رسید. وزیر او را فراخواند و چند روزی او را در خانه خود زندانی کرد. سپس جمعی از کارشناسان قرآن را به حضور طلب کرد و ابن شنبوذ را احضار کرد و او در حضور وزیر به مناظره وادار شد. او با وزیر درشتی کرد؛ وزیر هم دستور داد او را بزنند. در حالی که کتک می‌خورد، به او نفرین می‌کرد که خداوند دستش را قطع و جمعش را پراکنده کند؛ که چنین هم شد. سپس قرائت‌های مخصوص خود را خواند که به او اشکال گرفتند و رد کردند و از او خواستند توبه کند و او نیز توبه کرد.

۲ - قرائت‌های شاذ

---

از جمله قرائت‌های شاذ او، این است که به جای آیه: «... فاسعوا الی ذکر الله و ذروا البیع...؛ ... به نماز بشتابید و داد و ستد را رها کنید...»، می‌خواند: «فامضوا الی ذکر الله و ذروا البیع» و به جای آیه: «... و کان وراءهم ملک یاخذ کلّ سفینة غصباً ...؛ زیرا آن سوترشان پادشاهی بود که کشتی‌ها را غصب می‌کرد»، می‌خواند: «و کان امامهم ملک یاخذ کلّ سفینة غصباً» و آیات دیگری که برخی از کلمات آن را با تحریف می‌خواند. وزیر از ترس این‌که مردم او را بکشند، او را به مدائن فرستاد. بعدها پنهانی به بغداد برگشت و در سالی که ابن مقله از دنیا رفت، او هم درگذشت.

۳ - پانویس

---